Ι. Μονή Αναφωνήτριας, Αναφωνήτρια, Ζάκυνθος
| Κατηγορία Μνημείου | |
|---|---|
| Όνομα | |
| Περιγραφή | Το μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνήτριας είναι κτισμένο σε καταπράσινη κοιλάδα στο χωριό Πλεμοναρίο, 25 χλμ. δυτικά της Χώρας. Η μονή, όπως πληροφορούν γραπτές πηγές, ανακαινίστηκε το 15ο αι. από μέλη τής ηγεμονικής διοίκησης των Τόκκων. Κατά τη συνήθεια τού φλωρεντινής καταγωγής αυτού ιπποτικού οίκου, στη διάρκεια τής κυριαρχίας τού οποίου καλλιεργήθηκαν συνθήκες ευνοϊκές για τους υπηκόους τής Κεφαλονιάς, τής Ιθάκης και τής Ζακύνθου, το μοναστήρι προικίστηκε με σημαντική κτηματική περιουσία. Μετά τη βενετική κατάκτηση (1485) η νέα διοίκηση κατά καιρούς παραχωρούσε με ειδικό καθεστώς τη διαχείριση τής μονής σε εξέχουσες προσωπικότητες τού νησιού. Σε αυτό το πλαίσιο, μετά τα μέσα του 16ου αι., δόθηκε στον επίσκοπο Διονύσιο Σιγούρο, ύστερα Άγιο και Προστάτη της Ζακύνθου. Η μονή προστατεύεται από περίβολο, ο οποίος διαμορφώνεται από κτίσματα (π.χ. κελιά) και η είσοδός του είναι στεγασμένη από ημικυλινδρικό θόλο. Εντυπωσιακός, αμυντικού χαρακτήρα, πύργος τετράγωνης κάτοψης έχει μετατραπεί σε καμπαναριό. Ο ναός αποτελείται από τρεις μακρόστενες πτέρυγες (κλίτη) που χωρίζονται με σειρά τετράγωνων στύλων (πεσσών). Στο εσωτερικό υπάρχουν αξιόλογες τοιχογραφίες του 13ου και του 15ου αι. Ο ναός με το καταστροφικό σεισμό τού 1953 έπαθε περιορισμένες ζημιές. |
| Τύπος προστασίας |
|
| Γεωγραφική Περιοχή | |
| Φωτογραφικό Υλικό |
Προβολή Φωτογραφιών
Δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό διαθέσιμο |
