Κτίριο, συμβολή οδών Ρετσίνα και Αγ. Διονυσίου 18, Πειραιάς, Αττική

Χρονολόγηση



Τύπος χώρου / μνημείου: Κατάστημα , Οικία
Τεκμηρίωση: Τα δύο διώροφα κτίρια επί της οδού Ρετσίνα 9 το πρώτο και στη συμβολή των οδών Ρετσίνα και Αγ. Διονύσου 18 το δεύτερο, στη θέση «Τάπια» Πειραιά, χτίστηκαν κατά το χρονικό διάστημα 1899-1910. Έχουν χρήση κατοικίας στον όροφο και εμπορική χρήση στο ισόγειο και αποτελούν σημαντικά τεκμήρια της εξέλιξης της πόλης του Πειραιά γι’ αυτή την περίοδο. Τα κτήρια αυτά αποτελούν δείγματα νεοκλασικισμού, με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά και μορφολογικά στοιχεία στις όψεις, χαρακτηριστική τυπολογία και λειτουργική διάρθρωση των χώρων, αλλά και αξιόλογο ζωγραφικό διάκοσμο στις οροφές και στους τοίχους των κατοικιών, σηματοδοτώντας έτσι, την κοινωνικοοικονομική εξέλιξη της πόλης στα τέλη του 19oυ αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα. Ειδικότερα, το κτίριο στη συμβολή των οδών Ρετσίνα και Αγ. Διονύσου 18 αποτελείται από ένα διώροφο και ένα ισόγειο τμήμα. Το διώροφο, αποτελούμενο από υπόγειο, ισόγειο και όροφο και καλυπτόμενο με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη, τετράριχτη, με κεραμίδια βυζαντινού τύπου, έχει εσωτερικά ξύλινο οκταγωνικό κλιμακοστάσιο το οποίο συνδέει το ισόγειο με τον πρώτο όροφο. Το ισόγειο τμήμα επί της οδού Αγ. Διονύσου, δεν επικοινωνεί εσωτερικά με το γωνιακό κτίριο. Στο ισόγειο υπάρχουν τρία καταστήματα, ένα στην οδό Ρετσίνα, ένα στη συμβολή των οδών Ρετσίνα και Αγ. Διονυσίου και ένα στην οδό Αγ. Διονυσίου. Τα δύο τελευταία διαθέτουν πατάρι. Το κτίριο διαθέτει επίσης και βοηθητικό ξύλινο οκταγωνικό κλιμακοστάσιο που συνδέει τον όροφο με την αυλή του. Οι όψεις του κτιρίου διαμορφώνονται με διαδοχικά συμμετρικά ανοίγματα, έκκεντρη είσοδο και κεντρικούς εξώστες, έναν σε κάθε όψη, στον όροφο. Τα βασικά επίπεδα του κτιρίου, ισόγειο και όροφος τονίζονται με προεξέχουσα κορνίζα με κυμάτια και ταινία οδόντων. Το προεξέχον γείσο της στέγης κοσμείται με πυκνή διάταξη από γεισίποδες και σειρά από ακροκέραμα. Οι εξώστες του κτιρίου είναι μαρμάρινοι με τρία φατνώματα, διακοσμημένα με ρόδακες. Ιδιαίτερο στοιχείο του είναι η διαμόρφωση της έκκεντρα τοποθετημένης εισόδου επί της οδού Ρετσίνας, όπου διαμορφώνεται ένα τοξωτό άνοιγμα με παραστάδες, εσωτερικά του οποίου βρίσκεται η είσοδος για το κλιμακοστάσιο του ορόφου, πλαισιωμένη επίσης από παραστάδες με επίκρανο και επιστύλιο. Η εξώθυρα είναι ξύλινη με ανεξάρτητο φεγγίτη και μεταλλική σιδεριά. Πάνω ακριβώς από τον διάδρομο της εισόδου διαμορφώνεται ανοιχτή βεράντα με μαρμάρινο στηθαίο, με πολυγωνικό διακοσμητικό μοτίβο. Είναι προφανές ότι αρχικά όλα τα ανοίγματα του κτιρίου έφεραν διακοσμητική γύψινη ταινία, η οποία αποξηλώθηκε σε νεώτερη επέμβαση. Ημικυκλική κόγχη συμπληρώνει τη διαμόρφωση της βεράντας. Η βεράντα και η είσοδος λειτουργούν ταυτόχρονα ως χαρακτηριστικό στοιχείο στη μορφολόγηση της όψης και των δύο κτιρίων, στοιχείων που χαρακτηρίζει την ένωση αλλά και τον διαχωρισμό μεταξύ τους.