Μυστράς, Λακωνία
Κατηγορία Χώρου | |
---|---|
Όνομα | |
Περιγραφή | Ο αρχαιολογικός χώρος του Μυστρά βρίσκεται στον φυσικά οχυρό και στρατηγικής σημασίας λόφο του Μυζηθρά, βόρεια του Ταϋγέτου. Αποτελείται από το μεσαιωνικό κάστρο και τον οχυρωμένο οικισμό, που κλείνει μέσα από τα τείχη του μονές, ναούς, παρεκκλήσια, οικίες και παλάτια, σε μια συνεχόμενη πορεία από τα μέσα του 13ου αιώνα έως και το 1953. Το κάστρο του Μυστρά ιδρύθηκε το 1249 από τον Φράγκο ηγεμόνα του πριγκιπάτου της Αχαϊας Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο. Μετά από την ήττα των Φράγκων στη μάχη της Πελαγονίας (1259) το κάστρο παραδόθηκε στον έλεγχο των Βυζαντινών το 1262, οπότε και ξεκίνησε η περίοδος ακμής του χώρου και η μετατροπή του σε μία από τις σημαντικότερες υστεροβυζαντινές πόλεις. Το 1349 ο Μυστράς γίνεται η πρωτεύουσα του ημιαυτόνομου Δεσποτάτου του Μορέως την οποία κυβερνούν διαδοχικά μέλη δύο αυτοκρατορικών οικογενειών: των Καντακουζηνών (1348-1383) και των Παλαιολόγων (1383-1460). Στην κορυφή του λόφου υψώνεται το κάστρο και από κάτω αναπτύσσεται ο οικισμός που χωρίζεται από δύο σειρές τειχών σε Άνω Χώρα ή Χώρα, Κάτω Χώρα ή Μεσοχώρα και Έξω Χώρα. Στην Άνω Χώρα βρίσκονται το κτηριακό συγκρότημα των παλατιών και αρχοντικές κατοικίες. Η Κάτω Χώρα περιλαμβάνει τη Μητρόπολη, σημαντικά μοναστήρια, αρχοντικά και πλήθος άλλων σπιτιών. Στην Έξω Χώρα σώζονται ερείπια κτιρίων που χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα και εξής. Το υδραγωγείο τέλος της βυζαντινής πόλης ανιχνεύεται εντός και εκτός των τειχών της. Στον Μυστρά σώζονται αρκετοί ναοί, εξέχοντα δείγματα της υστεροβυζαντινής ναοδομίας με επιρροές από την Κωνσταντινούπολη, με αξιόλογο γλυπτό διάκοσμο και με δυτικές συχνά επιδράσεις. Στους σημαντικότερους ναούς του αρχαιολογικού χώρου συγκαταλέγονται η Μητρόπολη (Άγιος Δημήτριος), οι Άγιοι Θεόδωροι, η Οδηγήτρια, η Αγία Σοφία, η Περίβλεπτος, η Ευαγγελίστρια, το καθολικό της Μονής Παντάνασσας αλλά και ο μεταβυζαντινής εποχής Άγιος Νικόλαος. Στον Μυστρά υπάρχουν επίσης πολλοί ακόμη μικρότεροι ναοί, ιδιωτικοί, νεκρικού κυρίως χαρακτήρα αλλά και παρεκκλήσια. Η βυζαντινή φάση του Μυστρά έληξε το 1460, όμως η κατοίκησή του συνεχίστηκε με εναλλαγή οθωμανικής και ενετικής κυριαρχίας μέχρι τον 18ο αιώνα περίπου, οπότε ξεκίνησε η παρακμή του. Οι τελευταίοι κάτοικοί του θα εγκαταλείψουν την καστροπολιτεία το 1953 μετά την απαλλοτρίωση του χώρου από το ελληνικό κράτος. Το 1989 με απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της Unesco, ο Μυστράς εγγράφεται ως πολιτιστικό αγαθό στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. |
Τύπος προστασίας |
|
Καθεστώς Προστασίας |
ΥΑ 9309ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/19536/561ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/33096/888ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/46604/881ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/24700/744ΒΔ 25-2-1922ΒΔ 19-4-1921ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/562/49Αριθμ. ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/84681/2653 |
Συνδεδεμένα Δελτία | |
Γεωγραφική Περιοχή | |
Επιστημονική Τεκμηρίωση |
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Μεταβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
Ύστερη Βυζαντινή/Υστεροβυζαντινή Περίοδος
|