Εύα - Λουκού, Κάτω Δολιανά, Αρκαδία
Κατηγορία Χώρου | |
---|---|
Όνομα | |
Περιγραφή | Η περιοχή της Λουκούς ταυτίζεται με την αρχαία πόλη Εύα. Ο αρχαιολογικός χώρος της Εύας- Λουκούς είναι ένα πλούσιο σε αρχαιότητες σύνολο, στο οποίο εντοπίζονται ευρήματα που μπορούν να χρονολογηθούν από τον 4ο αιώνα π.Χ. και έπειτα. Ο χαρακτήρας των αρχαιολογικών ευρημάτων ποικίλει, εφόσον έχουν εντοπιστεί ταφικά μνημεία, οικιστικά σύνολα, κτήρια βιοτεχνικού χαρακτήρα, υδραυλικές εγκαταστάσεις, χριστιανικοί ναοί, ευρήματα από αρχαία -αταύτιστα- ιερά και λατομείο. Η περιοχή τράβηξε το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων περιηγητών του 19ου αιώνα με πρώτο τον William Leake και ήδη από την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή υπήρξε πεδίο ανασκαφικών ερευνών, αλλά και λαθρανασκαφών. Ευρήματα από τον αρχαιολογικό χώρο τροφοδότησαν το πρώτο Ελληνικό Μουσείο το 1829 στην Αίγινα. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή την ρωμαϊκή περίοδο κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα, οπότε και χρονολογείται η αγροτική έπαυλη- villa rustica του Ηρώδου του Αττικού. Η Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρα (Μονή Λουκούς), στα νότια της Έπαυλης, χρονολογείται τον 12ο αιώνα μ.Χ. και παρουσιάζει μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Σώζει αξιόλογες μεταβυζαντινές τοιχογραφίες του 1649. Ο αρχαιολογικός χώρος, εκτός από τα προαναφερόμενα μνημεία, περιλαμβάνει δίτοξη ρωμαϊκή υδατογέφυρα, τμήμα του νεότερου υδραγωγείου Καρυτσιώτη καθώς και αρχαιότητητες που έχουν εντοπιστεί στις θέσεις "Μάνα του Νερού", "Κολώνες", "Καλάμι", "Κουφογή", στον χώρο στάθμευσης της Μονής και θέση Β- ΒΔ της Έπαυλης. |
Τύπος προστασίας |
|
Καθεστώς Προστασίας |
ΥΑ ΥΠΠΕ/ΑΡΧ/Β1/Φ30/9292/256ΥΑ 15904ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/3437/167 |
Γεωγραφική Περιοχή | |
Φωτογραφικό Υλικό |
Προβολή Φωτογραφιών
Δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό διαθέσιμο |