Η Ακρόπολη της Τίρυνθας είναι κτισμένη σε μία νευραλγική θέση, κοντά στη θάλασσα, σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από το Άργος. Ο χαμηλός λόφος είχε συνεχή κατοίκηση από την Νεολιθική εποχή ως την ύστερη αρχαιότητα. Η μεγαλύτερη ακμή της Τίρυνθας σημειώθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Εποχή (1600-1050 π.Χ.), όταν αναπτύχθηκε σε ανακτορικό κέντρο με ισχυρή κυκλώπεια οχύρωση. Τα «κυκλώπεια» τείχη κατασκευάστηκαν σε τρεις οικοδομικές φάσεις και περιέκλειαν την Άνω, Μέση και Κάτω Ακρόπολη. Στην Άνω Ακρόπολη βρισκόταν το κεντρικό μέγαρο με την περίστυλη αυλή και βωμό. Η Κάτω Ακρόπολη προστέθηκε τον 13ο αι. π.Χ. και περιλάμβανε οικίες, εργαστήρια και υποδομές υδροδότησης (σύριγγες). Περίπου το 1200 π.Χ. η Ακρόπολη της Τίρυνθας καταστράφηκε και ο οικισμός σταδιακά εγκαταλείφθηκε. Ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει την Ακρόπολη της Τίρυνθας, τους δύο θολωτούς τάφους στα δυτικά του λόφου του Προφήτη Ηλία και το νεκροταφείο θαλαμοειδών τάφων στην ανατολική κλιτύ του λόφου αυτού. Ανατολικά της Ακρόπολης βρίσκεται ένα μοναδικό τεχνικό έργο της αρχαιότητας, το Φράγμα της Τίρυνθας, που κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ. προκειμένου να προστατεύσει την ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης από τις καταστροφικές πλημμύρες των χειμάρρων. Η Τίρυνθα έχει ενταχθεί στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.