Ιερά Ασκληπιού και Απόλλωνα Μαλεάτα, Επίδαυρος
| Κατηγορία Χώρου | |
|---|---|
| Όνομα | |
| Περιγραφή | Η συστηματική έρευνα στα Ιερά του Ασκληπιού και του Απόλλωνος Μαλεάτα στην Επίδαυρο ξεκίνησε την τελευταία εικοσαετία του 19ου αιώνα από την Αρχαιολογική Εταιρεία υπό τη διεύθυνση του Π. Καββαδία έως το θάνατό του, το 1928. Οι εργασίες συνεχίστηκαν το διάστημα 1948 - 1951 υπό τον Ι. Παπαδημητρίου. Από το 1974 οι ανασκαφές διενεργήθηκαν από την Αρχαιολογική Εταιρεία στο Ιερό του Απόλλωνος Μαλεάτα υπό τον καθ. Β. Λαμπρινουδάκη. Συμπληρωματικές αρχαιολογικές έρευνες πραγματοποιούνται από το 1985 από τη σημερινή Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου, στην οποία το 1984 ανατέθηκε ο προγραμματισμός και η εκτέλεση έργων αποκατάστασης, προστασίας και ανάδειξης. Επίσης, έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες γενικότερης διαμόρφωσης και ευπρεπισμού του επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου (καθαρισμοί, διαδρομές επισκεπτών, πινακίδες κ.α.). Στο λόφο Κυνόρτιον, που υψώνεται πίσω από το θέατρο του Ιερού του Ασκληπιού, κατά τη μυκηναϊκή εποχή υπήρχε ιερό, στο οποίο λατρευόταν μία θεά συνδεμένη με την ίαση. Το ιερό δημιουργήθηκε το 16ο αι. π.Χ. πάνω στα κατάλοιπα ενός οικισμού της Πρώιμης και της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2800-1800 π.Χ.) και διατηρήθηκε έως τον 11ο αι. π.Χ. Γύρω στο 800 π.Χ. ιδρύθηκε στην ίδια θέση ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα Μαλεάτα, θεό με θεραπευτικές ιδιότητες. Το Ιερό του Απόλλωνα Μαλεάτα εξελίχθηκε παράλληλα με το Ιερό του θεού Ασκληπιού στην πεδιάδα. Τα σημαντικότερα μνημεία των ιερών οικοδομήθηκαν τον 4ο και τον 3ο αι. π.Χ.. Μετά την περίοδο των μεγάλων καταστροφών που προκάλεσαν ο Σύλλας και οι Κίλικες πειρατές τον 1ο αι. π.Χ., το Ασκληπιείο γνώρισε νέα άνθηση. Ο Ρωμαίος συγκλητικός Αντωνίνος στο δεύτερο μισό του 2ου αι. χρηματοδότησε την οικοδόμηση νέων κτιρίων και την ανανέωση παλαιών. Την περίοδο αυτή επισκέφθηκε το ιερό ο περιηγητής Παυσανίας. Κατά τους δύο επόμενους αιώνες ο χώρος υπέστη και άλλες καταστροφικές εισβολές, με κυριότερη αυτή των Γότθων, το 267 μ.Χ. Το πεδινό ιερό αναδιοργανώθηκε στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ. Ο κεντρικός του χώρος διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα ρωμαϊκά πρότυπα σε μία περιμετρική στοά, στην οποία εντάχθηκαν τμήματα παλαιοτέρων κτιρίων. Η λατρεία συνεχίσθηκε ακόμη και μετά την επίσημη απαγόρευση της αρχαίας θρησκείας το 426 μ.Χ., αντίθετα από ό,τι συνέβη σε άλλα ιερά, έως την οριστική εγκατάλειψη του χώρου, μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 522 και του 551 μ.Χ. Στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου περιλαμβάνονται εκτός από τα μνημειακά κατάλοιπα των ιερών του Ασκληπιού και του Απόλλωνα Μαλεάτα, οι σημαντικές αρχαιότητες στην περιοχή του Λυγουριού, καθώς και παλαιοχριστιανικοί, μεσοβυζαντινοί και μεταβυζαντινοί ναοί. Επιπλέον, εντός του επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται το αρχαιολογικό μουσείο, το οποίο λειτουργεί από το 1909, ενώ στα δυτικά του θεάτρου του Ασκληπιείου βρίσκονται τα ισόγεια κτίρια του αρχιτέκτονα Κωνσταντινίδη, που παλαιότερα αποτελούσαν τις εγκαταστάσεις του Ξενία Επιδαύρου, κάποια από τα οποία χρησιμοποιούνται για τις λειτουργικές ανάγκες της Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Επιδαύρου (Ε.Σ.Μ.Ε) και άλλα έχουν παραχωρηθεί για τις ανάγκες των παραστάσεων της Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε., στο πλαίσιο του προγράμματος εκδηλώσεων της οποίας από το 1956 αναβιώνουν κυρίως παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος. Σε ένα από τα κτίρια του συγκροτήματος στεγάζεται Θεατρικό Μουσείο. |
| Τύπος προστασίας |
|
| Καθεστώς Προστασίας |
ΠΔΥΑ 16307ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/52481/2644/ 15-06-2012 |
| Συνδεδεμένα Δελτία | |
| Γεωγραφική Περιοχή | |
| Φωτογραφικό Υλικό |
Προβολή Φωτογραφιών
|
